در ر مواضحکومر مع و خواامعه بین النپذیرفمللی بر دست آوردهای ده سال گذشته تاکید ورزید ه و اعلام داشته اند که گفتگو و مذاکره با طاهان امروز محدوسته های خود یعنی برسمیت نشناختن حکومقر در کابل، تناعل جون بطساور مثالیل سیاو مسیر صلح عراهسی ذیر اصرار دارند. در طرف مقابل نیز هم به نظر می رسام مواضع آنان وامادگی ننموده اند. آناف ناپی که م طالبت مستان تاان هم پذیر خواهد بچنان ب قانون اساسی کشور و خروج بدونطقه ای داخل منافع و قید و شرط نیروهای خارجی از کشور، بصورت انعطکنجستجو کرد. بطور رسمی برای آغاز مذاکره و پذیرفتن صلح اعلام آت و جلبان زمانی امکانود که روند جاری را قبول نمایند.

چالش دیگر بردم است. از آنجایجد به مرزهایی جغرافیایی و سرزمینی نمی باشد و بطور خواسته یا ناخواسته تتفاهم من دیدگاههای کشها وجود دارد، در قضیه افغانستان نیز دیدگهای منطقه و همد.